drobić

drobić
drobić I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, drobićbię, drobićbi, drób, drobićbiony {{/stl_8}}– podrobić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_7}}'dzielić, kruszyć coś na niewielkie kawałki; rozdrabniać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Drobić bułkę i wrzucać ją do zupy. Podrobić chleb dla kur. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}drobić II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb {{/stl_8}}{{stl_7}}'poruszać się małymi kroczkami; dreptać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chłopczyk drobił po chodniku. Co tak drobisz? Nie możesz iść normalnie? Drobić w tańcu. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • drobić — ndk VIa, drobićbię, drobićbisz, drób, drobićbił, drobićbiony 1. «dzielić na drobne części; kruszyć» Drobił chleb dla ptaków. 2. «stawiać drobne kroki; dreptać» Drobić w tańcu. Dziecko szybko drobiło po ścieżce …   Słownik języka polskiego

  • drobiti — dròbiti (što) nesvrš. <prez. īm, pril. sad. bēći, gl. im. bljēnje> DEFINICIJA 1. pokretima prstiju ili oruđem nešto sitniti; mrviti 2. pren. glupo i uprazno pričati; lupetati FRAZEOLOGIJA drobiti (gluposti) pričati gluposti ONOMASTIKA pr.… …   Hrvatski jezični portal

  • дробить — дроблю, укр. дробити – то же, ст. слав. дроблѭ, дробити θρύπτω (Супр.), болг. дробя, сербохорв. дро̀бити, словен. drobiti, чеш. drobiti, польск. drobic, н. луж. drobis. Родственно гот. gadraban выдалбливать, вырубать ; см. Mi. EW 50; Бернекер 1,… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • drobienie — n I rzecz. od drobić …   Słownik języka polskiego

  • drobiony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. drobić (p.) drobiony w użyciu rzecz. «ludowy taniec podhalański o szybkim tempie; drobny» Tańczono drobionego …   Słownik języka polskiego

  • kruszyć — ndk VIb, kruszyćszę, kruszyćszysz, krusz, kruszyćszył, kruszyćszony «łamać na drobne kawałki, drobić na części, miażdżyć; niszczyć, burzyć» Kruszyła chleb dla wróbli. Deszcze kruszyły skałę. ∆ hist. Kruszyć kopię, grot «w wiekach średnich:… …   Słownik języka polskiego

  • rozdrabniać — ndk I, rozdrabniaćam, rozdrabniaćasz, rozdrabniaćają, rozdrabniaćaj, rozdrabniaćał, rozdrabniaćany rozdrobnić dk VIa, rozdrabniaćnię, rozdrabniaćnisz, rozdrabniaćnij, rozdrabniaćnił, rozdrabniaćniony «dzielić coś na drobne części; kruszyć, drobić …   Słownik języka polskiego

  • podrobić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}drobić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}podrobić II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}podrabiać {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozdrabniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozdrabniaćam, rozdrabniaća, rozdrabniaćają, rozdrabniaćany {{/stl 8}}– rozdrobnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozdrabniaćnię, rozdrabniaćni, rozdrabniaćnij, rozdrabniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozkruszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozkruszaćam, rozkruszaća, rozkruszaćają, rozkruszaćany {{/stl 8}}– rozkruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozkruszaćszę, rozkruszaćszy, rozkruszaćszony {{/stl 8}}{{stl 7}} krusząc, dzielić coś na wiele… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”